15
1 Elif, Lam, Ra. Këto janë ajetet e librit, të Kur´anit të plotkuptueshëm.
2 Ata që nuk besuan, shpeshherë do të kishin dëshiruar të kishin qenë muslimanë.
3 Lëri (Muhammed) ata, të hanë, të dëfrehen dhe t´i preokupojë shpresa (se do të jetojnë shumë), e më vonë do të kuptojnë.
4 Ne nuk kemi shkatërruar asnjë fshat (vendbanim) ndryshe vetëm në afatin e tij të caktuar.
5 Asnjë popull nuk mund ta shpejtojë afatin e vet e as ta shtyjë për më vonë.
6 Dhe ata thanë: "O ti që t´u shpall përkujtimi (Kur´ani), me të vërtetë ti je i çmendur!"
7 Përse nuk na erdhe me engjëj (që të vërtetojnë) nëse je i sinqertë?
8 Ne nuk i dërgojmë engjëjt (u përgjigjet Zoti) ndryshe vetëm kur duhet (kur e kërkon urtësia e Zotit) dhe atëherë ata nuk afatizohen.
9 Ne me madhërinë Tonë e shpallëm Kur´anin dhe Ne gjithsesi jemi mbrojtës të tij.
10 Ne përpara teje kemi dërguar të dërguar në grupet e popujve të hershëm.
11 E atyre nuk u erdhi asnjë nga të dërguarit, e të mos talleshin me të.
12 Ja kështu e fusim atë në zemrat e kriminelëve (mosbesimin - talljen).
13 Ata nuk e besojnë atë (Kur´anin). Po ligji (i dënimit) ndaj popujve më të hershëm tashmë është i provuar (se si i shkatërroi Zoti).
14 Edhe sikur Ne t´u hapnim atyre një derë në qiell dhe të ngjiteshin vazhdimisht lart në të (e t´i shihnin engjëjt e fshehtësitë).
15 Ata gjithqysh do të thonin: "Neve na janë ndalë sytë (të pamurit). Jo, ne jemi njerëz të magjepsur".
16 Ne, në qiell kemi krijuar galaksione yjesh dhe atë (qiellin) e kemi zbukuruar për ata që e shikojnë me vëmendje.
17 Dhe atë (qiellin) e kemi ruajtur prej çdo djalli të mallkuar.
18 Përveç atij që vjedh (përgjon) çka dëgjohet, po edhe atë e kapë ylli i zjarrtë (e djeg).
19 E tokën e kemi shtruar dhe në të kemi vuar kodra dhe kemi bërë që në të të mbijnë bimë të caktuara të të gjitha llojeve.
20 Dhe Ne ju krijuam juve në te jetesën (mjetet për jetë) e edhe atyre për të cilët ju nuk jeni furnizues.
21 E nuk ka asnjë send që të mos ta ketë burimin te Ne, po Ne nuk e japim atë ndryshe vetëm sipas një mase të caktuar (të nevojshme).
22 Ne i lëshojmë erërat mbarësuese, e nga qielli (retë) lëshojmë shi dhe atë ua japim ta pini, e ju nuk mund ta ruani atë.
23 Ne, vërtet jemi që japim jetë e vdekje dhe Ne jemi trashëgues (të qiejve e tokës).
24 S´ka dyshim se Ne e dimë për ata që ishin para jush dhe edhe për ata që vijnë pas.
25 E Zoti yt është Ai që i tubon të gjithë ata (të kaluarit e të ardhshmit), vërtet Ai është shumë i urtë, shumë i dijshëm.
26 Ne krijuam njeriun nga balta e argjilit, të zi e të prishur (me erë të keqe)? (të formuar-të trajtuar-mesnun).
27 E xhinët i krijuam më parë nga zjarri, nga flaka e fortë.
28 Dhe (përkujto) kur Zoti yt engjëjve u tha: "Unë po krijoj njeriun nga balta e tharë, e zezë e me erë.
29 E kur ta përsosë atë (në formën e njeriut) dhe t´i japë atij shpirtin që është krijesë Imja, atëherë ju bini atij në sexhde".
30 Të gjithë engjëjt tok, bënë sexhde.
31 Përpos Iblisit. Ai refuzoi të jetë me ata që bënë sexhde?
32 Ai tha: "O Iblis, ç´është ajo që ti të mos jeshë me ata që bënë sexhde?"
33 Ai tha: "Nuk është për mua t´i bëjë sexhde një njeriu që e krijove nga balta e tharë, e zezë e me erë".
34 (All-llahu) tha: "Dil pra prej aty, ti qofsh i mallkuar!"
35 Vërtet, mallkimi kundër teje qoftë deri në ditën e gjykimit".
36 (Iblisi) Tha: "Zoti im, më jep pra afat deri në ditën kur ata (njerëzit) të ringjallen!"
37 (Zoti) Tha: "Ti je prej të afatizuarve,
38 deri në kohën e ditës së caktuar".
39 (Iblisi) Tha: "Zoti im, për shkak se më përzure (më largove), unë do t´ua zbukuroj (të këqijat) atyre sa të jenë në tokë (në këtë botë) dhe të gjithë ata do t´i largoj nga rruga e drejtë!"
40 Përveç robërve të Tu, të cilët i ke bërë të sinqertë.
41 (Madhëria e Tij) Tha: "Kjo është rruga Ime e drejtë (e qartë)".
42 Se ti ndaj robërve të Mi (të sinqertë) nuk ke kurrfarë force (as fizike as mendore), përveç atyre të humburve që vijnë pas teje.
43 E s´ka dyshim se xhehennemi është vendpremtimi i të gjithë atyre.
44 Ai (xhehennemi) i ka shtatë dyer, çdonjëri prej tyre ka shtegun (derën) e caktuar (nëpër të cilën do të hyjë).
45 E ata, të cilët iu ruajtën (mosbesimit dhe punëve të këqija) janë në xhennete e mes burimeve.
46 (u thuhet) Hyni në to, të shpëtuar (prej çdo të keqeje) të siguruar (nga vdekja).
47 Ne kemi hequr prej zemrave të tyre çfarëdo urrejtje, e ata në mbështetëse qëndrojnë ballë për ballë njëri-tjetrit duke qenë të vëllazëruar.
48 Ata aty nuk i godet kurrfarë lodhje dhe nuk do të nxirren kurrë prej tij.
49 Njoftoi robërit e Mi se vërtet Unë jam Ai që fal shumë dhe mëshirues i madh.
50 Po (njoftoji) se edhe dënimi Im është ai dënim i dhembshëm.
51 E njoftoi edhe për musafirët e Ibrahimit.
52 Kur ata hynë tek ai dhe thanë: "Selamen - e përshëndetën, e ai (Ibrahimi) tha: "Ne po frikësohemi prej jush!"
53 Ata i thanë: "Mos u frikëso, ne po të marrim myzhde për një djalë të zgjuar!"
54 Ai (Ibrahimi) tha: "A më merrni myzhde kur më ka kapur mua pleqëria? Me çka po më përgëzoni ju?
55 Ata thanë: "Ne të morëm myzhde me atë që është e sigurt e ti mos u bën i pashpresë!"
56 Tha: "Askush nuk e humbë shpresën në mëshirën e Zotit të vet, përveç atyre që janë të humbur".
57 Tha: "E çka është pra çështja e juaj, o të dërguar?"
58 Ata thanë: "Ne jemi dërguar te një popull i prishur!"
59 Me përjashtim të familjes së Lutit. Ata do t´i shpëtojmë që të gjithë.
60 Përpos gruas së tij. Ne kemi vendosur ajo të mbetet me ata të dënuarit (All-llahu ka vendosur).
61 E kur i erdhën familjes së Lutit të dërguarit,
62 Ai (Luti) tha: "Ju jeni njerëz të panjohur (nuk ju njoh)!
63 Ata thanë: "Jo, (nuk kemi qëllim të keq ndaj teje) Të kemi ardhur ty me atë (dënim) që ata dyshonin.
64 Të kemi sjellë të vërtetën, e ne jemi të drejtë (çka të themi).
65 Ti ec me familjen tënde pasi të kalojë një pjesë e natës dhe ti rri pas tyre (që të mos frikësohen) dhe asnjëri prej jush të mos kthejë mbrapa (për të shikuar) dhe shkoni andej kah urdhëroheni.
66 E Ne i kumtuam atij (Lutit) atë çështje, se zhdukja e tyre deri në më të mbramin, do të jetë në mëngjes.
67 E banuesit e qytetit (Sadum) erdhën të gëzuar duke i lajmëruar njëri-tjetrit.
68 Tha: (Luti): "Këta janë musafirët e mi, e mos më turpëroni mua,
69 Edhe kini frikë All-llahun e mos më nënçmoni!"
70 Ata thanë: "A nuk të kemi ndaluar që të mos na përzihesh në njerëzit (që ne i mësyjmë)?
71 Ai (Luti) tha: "Ja, këto (gratë) bijat e mia, nëse do të bëni (martohuni me to)!"
72 Pasha jetën tënde (Muhammed), s´ka dyshim se ata (populli i Lutit) ishin të humbur në dehjen e tyre.
73 E në kohën e lindjes (së diellit) ata i përfshiu ushtima e tmerrshme.
74 Dhe duke e përmbysur anën e lartë të qytetit poshtë, Ne e përmbysëm dhe lëshuam mbi ta shi (të dheut të pjekur në xhehennem) si gurë.
75 Në atë (ngjarje), vërtet ka argumente për ata që mendojnë.
76 Dhe se ato (vendbanime të shkatërruara) ende janë të dukshme pranë rrugës.
77 Për ata që besojnë, ka fakte në të.
78 Edhe populli i "Ejkës" ishin zullumqarë.
79 E Ne ndërmorëm kundër tyre (i shkatërruam), dhe që të dyja ato (vendi Sadum dhe Ejke) janë në rrugë që duken.
80 Edhe populli i "Hixhres" i përgënjeshtroi të dërguarit.
81 Ne u patëm parashtruar atyre argumentet (mrekullitë) Tona, por ata i kundërshtonin ato.
82 Ata skalisnin shtëpia në kodra shkëmbore për të qenë të sigurt.
83 E ata në mëngjes i goditi gjëmim i tmerrshëm e shkatërrues.
84 Dhe nuk u ndihmoi atyre asgjë ajo që vepruan.
85 E Ne nuk i krijuam qiejt as tokën ndryshe vetëm me urtësi (të madhe). E s´ka dyshim se momenti i fundit (kijameti) do të vijë, e ti (Muhammed) sillu me njerëzishmëri.
86 Vërtet, Zoti yt është krijuesi i përgjithshëm, më i dijshmi.
87 Ne të kemi dhënë ty shtatë (ajete) që përsëriten (Fatiha përsëritet në rekate të namazit) edhe Kur´anin e madhërueshëm.
88 E ty të mos shkojnë kurrsesi sytë në atë me çka Ne i pajisëm disa prej tyre, as mos u brengos për ta (pse nuk besuan), kurse ndaj besimtarëve jij i përulur e i butë.
89 Dhe thuaj: "Unë jam qortues i hapët (për dënim nga Zoti për ata që kundërshtojnë)."
90 (U sjellim dënim) Sikurse u sollëm atyre që bënë ndarjen (e librave të mëparshëm).
91 Të cilët e bënë Kur´anin të ndarë në pjesë.
92 Pasha Zotin tënd, ata të gjithë do t´i marrim në përgjegjësi.
93 Për atë se ç´vepruan.
94 Publiko haptas atë për të cilën urdhërohesh, e hiqju idhujtarëve.
95 S´ka dyshim se Ne të mjaftojmë ty kundër atyre që tallen,
96 të cilët All-llahut i kundërvejnë zot tjetër, e më vonë ata do ta kuptojnë (prapavinë e tyre).
97 Ne dimë mirë se ti ngushtohesh shpirtërisht për atë që thonë ata.
98 Po ti madhëroje me falënderime Zotin tënd e bëhu prej atyre që luten (përulen duke u falur).
99 Dhe adhuroje Zotin tënd deri të vijë ty e vërteta (vdekja).