75
1 ข้าสาบานต่อวันกิยามะฮฺ
2 และข้าขอสาบานต่อชีวิตที่ประณามตนเอง
3 มนุษย์คิดหรือว่า เราจะไม่รวบรวมกระดูกของเขากระนั้นหรือ ?
4 แน่นอนทีเดียวเราสามารถที่จะทำให้ปลายนิ้วมือของเขาอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์
5 แต่ว่ามนุษย์นั้นประสงค์ที่จะทำความชั่ว
6 เขาถามว่า เมื่อใดเถ่าวันแห่งการฟื้นคืนชีพ (จะเกิดขึ้น)
7 แต่เมื่อสายตามืดมัว
8 และเมื่อดวงจันทร์ถูกบดบังอยู่ในความมืด
9 และเมื่อดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ถูกนำมารวมกัน
10 วันนั้นมนุษย์จะกล่าวขึ้นว่าไหนเล่าทางหนี ?
11 เปล่าเลย ! ไม่มีที่พึ่งพิงดอก
12 ในวันนั้น ยังพระเจ้าของเจ้าเท่านั้น คือที่พักอันสงบสุข
13 วันนั้นมนุษย์จะถูกแจ้งให้ทราบถึงสิ่งที่ได้กระทำไว้ล่วงหน้าและภายหลัง
14 เปล่าเลย ! มนุษย์นั้นเป็นพยานต่อตัวของเขาเอง
15 ถึงแม้ว่าเขาจะเสนอข้อแก้ตัวของเขาก็ตาม
16 เจ้าอย่ากระดิกลิ้นของเจ้าเนื่องด้วยอัลกุรอานเพื่อเจ้าจะรีบเร่งจดจำ
17 แท้จริง หน้าที่ของเราคือการรวบรวมอัลกุรอาน (ให้อยู่ในทรวงอกของเจ้า) และการอ่านเพื่อให้จดจำ
18 ดังนั้นเมื่อเราอ่านอัลกุรอาน เจ้าก็จงติดตามการอ่านนั้น
19 แล้วแท้จริงหน้าที่ของเราคือ การอธิบายอัลกุรอาน
20 เปล่าเลย ! แต่ว่าพวกเจ้ารักการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้
21 และพวกเจ้าจะทิ้งปรโลก
22 ในวันนั้นหลาย ๆ ใบหน้าจะเบิกบาน
23 จ้องมองไปยังพระเจ้าของมัน
24 และในวันนั้นหลาย ๆ ใบหน้าจะเศร้าสลด
25 มันคิดว่าความหายนะอันใหญ่หลวงจะเกิดขึ้นแก่มัน
26 เปล่าเลย ! เมื่อวิญญาณขึ้นมาถึงคอหอย
27 และมีผู้กล่าวว่า ใครเล่าเป็นผู้ทำให้เขาฟื้นขึ้นเหมือนเดิม
28 และเขามั่นใจว่า แท้จริงเขาต้องจากไป
29 และขาข้างหนึ่งทับขาอีกข้างหนึ่ง (เพราะความกลัว)
30 วันนั้น จะมีการนำพาไปยังพระเจ้าของเจ้า
31 เพราะว่าเขาไม่เชื่อมั่น และไม่ละหมาด
32 แต่เขาปฏิเสธและผินหลังกลับ
33 แล้วเขาก็เดินอย่างองอาจไปหาพรรคพวกของเขาอย่างหยิ่งยะโส
34 ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด แล้วก็ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด
35 แล้วก็ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด แล้วก็ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด
36 มนุษย์คิดหรือว่า เขาจะถูกปล่อยไว้โดยไร้จุดหมายกระนั้นหรือ ?
37 เขามิได้เป็นน้ำกามหยดหนึ่งจากน้ำอสุจิที่ถูกพุ่งออกมากระนั้นหรือ ?
38 แล้วเขาได้เป็นก้อนเลือดก้อนหนึ่งแล้วพระองค์ทรงบังเกิดแล้วก็ทรงทำให้ได้สัดส่วนสมบูรณ์
39 แล้วพระองค์ทรงทำให้เขาเป็นคู่ เป็นเพศชายและเพศหญิง
40 ดังนั้น พระองค์จะไม่สามารถที่จะให้คนตายมีชีวิตขึ้นมาอีกกระนั้นหรือ ?