81
1 เมื่อดวงอาทิตย์ถูกม้วนดับแสงลง
2 และเมื่อบรรดาดวงดาวร่วงหล่นลงมากระจัดกระจาย
3 และเมื่อบรรดาภูเขาถูกเคลื่อนย้าย
4 และเมื่ออูฐท้องสิบเดือนถูกทอดทิ้ง
5 และเมื่อสัตว์ถูกนำมารวมกัน
6 และเมื่อทะเลลุกเป็นไฟ
7 และเมื่อชีวิตทั้งหลายถูกจัดเป็นคู่
8 และเมื่อทารกหญิงที่ถูกฝังทั้งเป็นถูกถาม
9 ด้วยความผิดอันใดเขาจงถูกฆ่า
10 และเมื่อบันทึกทั้งหลายถูกกางแผ่
11 และเมื่อชั้นฟ้าถูกเลิกออก
12 และเมื่อนรกถูกจุดให้ลุกสว่างจ้า
13 และเมื่อสวรรค์ถูกนำมาใกล้
14 ทุกชีวิตย่อมรู้สิ่งที่ตนได้นำมา
15 ข้าสาบานต่อดวงดาวที่ซ่อนตัวในเวลากลางวัน
16 ที่โคจรลับดวง
17 ข้าสาบานด้วยกลางคืนเมื่อมันเหือดหายไป
18 และด้วยเวลาเช้าตรู่เมื่อมันทอแสง
19 แท้จริง อัลกุรอานคือคำพูดของร่อซูล (ญิบริล) ผู้ทรงเกียรติ
20 ผู้ทรงพลัง ผู้ทรงตำแหน่งสูง ณ พระเจ้าแห่งบัลลังก์
21 ผู้ใดรับการจงรักภักดี ผู้ซื่อสัตย์ ณ ที่โน้น
22 และสหาย (มุฮัมมัด) ของพวกเจ้านั้นมิใช่เป็นคนวิกลจริตแต่ประการใด
23 และโดยแน่นอนเขา (มุฮัมมัด) ได้เห็นเขา (ญิบริล) ณ ขอบฟ้าอย่างชัดแจ้ง
24 และเขา (มุฮัมมัด) มิใช่เป็นผู้ตระหนี่ในเรื่องเร้นลับ
25 และอัลกุรอานนี้มิใช่คำกล่าวของชัยฏอนที่ถูกสาปแช่ง
26 แล้วพวกเจ้าจะไปทางไหนเล่า
27 อัลกุรอานนั้นมิใช่อื่นใด นอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่ประชาชาติทั้งมวล
28 สำหรับบุคคลในหมู่พวกเจ้าที่ประสงค์อยู่ในทางอันเที่ยงตรง
29 และพวกเจ้าจะไม่สมประสงค์สิ่งใดเว้นแต่อัลลอฮฺพระเจ้าแห่งสากลโลกจะทรงประสงค์