114
1 De ki: İnsanların Rabbine sığınırım.
2 İnsanların malikine,
3 İnsanların (gerçek) İlahına;
4 ´Sinsice, kalplere vesvese ve şüphe düşürüp duran´ vesvesecinin şerrinden.
5 Ki o, insanların göğüslerine vesvese verir (içlerine kuşku, kuruntu fısıldar);
6 Gerek cinlerden, gerekse insanlardan (olan her hannas´tan Allah´a sığınırım).