100
1 سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالی که نفس‌زنان به پیش می‌رفتند،
2 و سوگند به افروزندگان جرقه آتش (در برخورد سمهایشان با سنگهای بیابان)،
3 و سوگند به هجوم آوران سپیده دم
4 که گرد و غبار به هر سو پراکندند،
5 و (ناگهان) در میان دشمن ظاهر شدند،
6 که انسان در برابر نعمتهای پروردگارش بسیار ناسپاس و بخیل است؛
7 و او خود (نیز) بر این معنی گواه است!
8 و او علاقه شدید به مال دارد!
9 آیا نمی‌داند در آن روز که تمام کسانی که در قبرها هستند برانگیخته می‌شوند،
10 و آنچه در درون سینه‌هاست آشکار می‌گردد،
11 در آن روز پروردگارشان از آنها کاملاً باخبر است!