104
1 وای بر هر عیبجوی مسخره‌کننده‌ای!
2 همان کس که مال فراوانی جمع‌آوری و شماره کرده (بی‌آنکه مشروع و نامشروع آن را حساب کند)!
3 او گمان می‌کند که اموالش او را جاودانه می‌سازد!
4 چنین نیست که می‌پندارد؛ بزودی در «حُطَمه» [= آتشی خردکننده] پرتاب می‌شود!
5 و تو چه می‌دانی «حُطمه» چیست؟!
6 آتش برافروخته الهی است،
7 آتشی که از دلها سرمی‌زند!
8 این آتش بر آنها فروبسته شده،
9 در ستونهای کشیده و طولانی!